Շատ նկարիչներ վախենում են դատարկ կտավից, սակայն դատարկ կտավն ինքն է վախենում իսկական կրքոտ նկարչից, որը խիզախում է և մեկնդմիշտ իր մեջ հաղթահարում հետևյալ բառերի հիպնոսը. «Դու ոչինչ անել չգիտես»:Կյանքն ինքը նույնպես մշտապես շրջվում է դեպի մարդն իր վհատեցնող, անվերջ հուսահատեցնող, ոչինչ չասող դատարկ կողմով, որի վրա, ինչպես դատարկ կտավի, ոչինչ գրված չէ: Բայց որքան ել դատարկ, աննպատակ և մեռած ներկայանա կյանքը, եռանդուն, հավատացյալ, կրակոտ և ինչ-որ բան իմացող մարդը թույլ չի տա, որ այն իր քթից բռնած ման ածի... | |
Վինսենթ Վան Գոգ | |
Վրույր Գալստյանի ստեղծագորությունը զարգացում ապրեց մինչև այն պահը քանի դեռ նա վրձինը ձեռքն էր վերցնում: Այստեղ կարիք չկա գուշակություններ անել կանխատեսումները հիմնվում են նրա ստեղծագործության իրողության վրա: Իզուր չէ, որ մեծն Սարյանը նրան որակել է որպես «հատուկ ուշադրության արժանի երևույթ»: |